Het ontwerp van dit chalet/toevluchtsoord heeft een minimale invloed op het duinlandschap en biedt tegelijkertijd een onbelemmerd panoramisch binnen- en buitenzicht over de Nederlandse kustlijn.

​

Binnen is het huis verdeeld over twee verdiepingen: een open ruimte met de woonkamer, keuken en eethoek op de begane grond, en een slaapkamer met toegang tot een buitenterras op de bovenverdieping. De natte ruimte en een kleine opslagruimte zijn van het hoofdgebouw gescheiden door middel van een loopbrug die naar het houten terras leidt. Twee grote schuifdeuren bieden de mogelijkheid om deze ruimte 's nachts of bij slecht weer af te sluiten.

​

De gevelbekleding is geïnspireerd op het rapport van het Deense architectenbureau Vandkunsten,  waarin alternatieve bekledingsstrategieën met behulp van hergebruikt materiaal worden verkend. De prototypisch gevouwen metalen schaaldelen die het resultaat zijn van het hergebruik van schrootplaten bekleden de twee lange gevels van het chalet, terwijl de dakhelling en de zuidgevel in aluminium plaatwerk zijn ingepakt. De lange, dunne vorm van het volume in combinatie met het gebruik van de twee verschillende soorten bekleding geeft het chalet een unieke visuele identiteit, afhankelijk van de hoek van waaruit hij wordt bekeken.

​

Het interieur is ontworpen als één compact meubelstuk, met ingebouwde zitplaatsen, kasten, keuken, trappenhuis en opberghoeken. De organische (bonte) patronen van het esdoorn-multiplex dat voor het interieur is gebruikt, brengen beweging in de oppervlakken, terwijl de natuurlijke stoffering een tactiele kwaliteit toevoegt aan het kalmerende, rustgevende decor. Overlappende, handmatig aangebrachte oxidatieplekken op de koperen wand zorgen voor een aquareleffect dat doet denken aan golven die breken op het strand