Het ontwerp van dit gelijkvloerse vakantiehuis gaat sierlijk op in het landschap van de steile hellingen van de Nederlandse duinen.

​

In de plattegrond wordt de ruimtelijke organisatie afgebakend door drie hoofdvolumes, die overeenkomen met de drie hoofdfuncties: rust (slaap) / buiten / wonen. De vlakverdeling van de volumes zorgt ervoor dat elke ruimte uitzicht heeft op het woeste landschap van de Noordzee, variërend van het weidse, panoramische uitzicht vanuit het woongedeelte tot onverwachte 'pieken' in de richting van het omringende landschap vanuit onder meer de grote badkamer. Een wand loodrecht op de richting van de volumes verenigt de structuur visueel, maar verdeelt/organiseert het programma in hoofdruimtes aan de ene kant en hulpruimtes aan de andere kant (gebouwinstallaties/opslag/werk). 

​

Het kale, gewapende beton laat niet alleen de uitkragende vloeren en de royale overstekken toe, maar is ook onderhoudsarm, wat inspeelt op het vluchtige klimaat van de kust in termen van wind en vochtigheid. Deze materiaalkeuze staat symbool voor de notie van duurzaamheid, voor de fundamentele menselijke wens/noodzaak om zich te vestigen en zich ergens thuis te voelen. Desalniettemin staan het 'gewicht' en de 'duurzaamheid' van dit materiaal in direct contrast met de context van het strand als een plaats die wordt gekenmerkt door vergankelijkheid, erosie en constante beweging. We wilden deze overwegingen verenigen in een ontwerp dat inhaakt op de behoefte aan privacy en bescherming en toch een open en ontspannen ruimtelijke opeenvolging creëert, die zich voorzichtig ontvouwt naarmate de topografie afloopt naar de zee. De verticale houten elementen zijn bedoeld om warmte te brengen en te compenseren voor de koelte van het beton. Tegelijkertijd creëren ze dynamische schaduwpatronen in de belangrijkste delen van de structuur. De baksteenaccenten verenigen de structuur visueel, met een knipoog naar plaatselijke metseltechnieken.

​

Het interieurpalet vult de algehele lichtheid en warmte van het exterieur aan. De woon- en keukengedeelten in het derde en laagste volume met uitzicht op het water zijn geïnspireerd op de duistere onderwaterwereld van de Noordzee en combineren een reeks rijke tinten (donker plafond, teakhouten kasten, diepblauw meubilair). De schijnbare 'zwaarte' van dit palet wordt verzacht door reflecterende, speelse verlichtingsarmaturen en de lichte, vloeiende vitrage die doet denken aan het zeewaterschuim dat hier regelmatig aanspoelt. Van binnenuit gezien onthullen de gordijnen telkens als ze worden geopend het 'spektakel' van de zee, terwijl ze van buitenaf een algemene zachtheid brengen in de scherpte en hardheid van het beton.