Als gevolg van het onstaan van open grenzen en de invoering van vrij verkeer van werknemers op de Britse arbeidsmarkt, wordt een grote toestroom aan Romagroepen verwacht die zich zullen vestigen in het VK, en dus in Manchester. Met het oog op het probleem van ruimtegebrek en de toename van de behoeften van de Romagemeenschap, is de stad genoodzaakt een architectonische taal te ontwikkelen die een doordacht platform zal bieden voor de sociale en stedelijke distributie van de Roma.

​

In dit onderzoek wordt de stad Manchester in eerste instantie door een temporele lens bestudeerd en worden vervolgens de ruimtes blootgelegd die zich in de 'tussenin' fases van stadsontwikkeling bevinden. Deze ruimtes, die onstonden als gevolg vand de economische crisis, geven blijk van de geknakte ambities en onvervulde dromen van stadsevolutie. Geleidelijk transformeert het volume dat ze innemen tot een visueel, sociaal en economisch vacuüm.

 

Drawing on dichotomies of spatial purity and impurity, on notions of boundary, transience and spatial justice, the scheme proposes a temporary structure that plugs into the existing site infrastructure – a contemporary Roma camp, aimed to provide the incoming community with a pre-defined set of architectural and spatial principles.

Trefwoorden: Roma, Britse migratie, vastgelopen locaties, ruimtelijke rechtvaardigheid, steigers, zuiverheid /onzuiverheid, tijdelijkheid.