De stad Harbin, een van de voornaamste wetenschappelijke en culturele centra in Noordoost-China, heeft als bijnaam 'de parel op de nek van de zwaan' en ontstond toen arbeiders uit het Russisch Keizerrijk immigreerden om te helpen bij de bouw van de Oostelijk Chinese Spoorwegen. Omdat de streek rijk was aan goud, diamanten en hout was er een solide basis voor de ontwikkeling van nieuwe industrieën en groeide de stad uit tot een belangrijk commercieel, alsook religieus en cultureel centrum. De fervente vervolging van etnische minderheden in Oost-Europa en tsaristisch Rusland zorgde ervoor dat de stad een vluchtoord werd, een oase van veiligheid waar Joodse en Russische vluchtelingen bloeiende gemeenschappen konden vormen.

 

Bij het ontwerp is beoogd het treinstation te laten functioneren als de hoofdkatalysator achter een urbaan herontwikkelingsproject dat de noordelijke en zuidelijks districten van de stad opnieuw verbindt. 

 

Inspired by the concept of sound as a key drive in the formal generation of the train-station building and urban layout of the site area, the project aims to add a new layer of programmatic complexity by introducing a new commercial and residential grid, connected by a distinctive green promenade.